بیماری سفلیس یک بیماری عفونی و مسری است که حدود 10 میلیون نفر در جهان به آن مبتلا هستند. این بیماری از طریق رابطه جنسی منتقل می‌شود و نسبتا شایع است. علائم سفلیس در مراحل مختلف آن متفاوت است و در صورت عدم درمان مشکلات و پیامدهای جدی را به همراه خواهد داشت. با تشخیص به موقع می‌توان این بیماری را به راحتی درمان کرد؛ پس بهتر است از علائم و نشانه‌ها و همچنین راه‌های پیشگیری از آن اطلاع داشته باشید. در ادامه مقاله به بررسی کامل بیماری سفلیس می‌پردازیم.

منبع : بیماری سفلیس

بیماری سفلیس چیست و چه علائمی دارد؟

سفلیس یک عفونت باکتریایی است که توسط باکتری به نام تروپونماپالیدوم ایجاد می‌شود و در ابتدا خود را به صورت یک زخم دایره‌ای کوچک نشان می‌دهد. شیوع بیماری سفلیس در زنان رو به کاهش بوده و در مردان 5.3 برابر زنان است. اصلی‌ترین راه منتقل شدن بیماری سفلیس از طریق تماس جنسی است. راه تشخیص این بیماری از طریق خون و پیدا کردن باکتری در ضایعات ناشی از آن است. نشانه‌های بیماری در چند مرحله در فرد نمایان می‌شود که عبارتند از:

1. سفلیس اولیه

در مرحله اول، حدود سه تا پنج هفته پس از تماس فرد با باکتری، زخم بدون درد و خونریزی روی اندام تناسلی، در ناحیه مقعد، سرویکس و آنوس ایجاد شده و لکه‌های سفید درون دهان و گلو به نام شانکر بروز پیدا می‌کنند. 

2. سفلیس ثانویه

در مرحله‌ی دوم ضایعات پوستی در دست‌ها و پاهای فرد بروز می‌کند. فرد بیمار ممکن است احساس سردرد، تب خفیف، خستگی، گلو درد، تورم غدد لنفاوی، استخوان درد، احساس درد در ماهیچه و همچنین ریزش مو داشته باشد.

3. سفلیس نهفته

در مرحله سوم علائم قلبی یا عصبی بروز پیدا می‌کند که با علائمی همانند بیماری آنفولانزا نمایان می‌شود. خطرناک‌ترین قسمت مرحله نهان است که در صورت عدم درمان حدود یک سال پس از اولین ابتلا رخ می‌دهد و ممکن است 5 تا 20 سال طول بکشد و تقریبا هیچ علائمی ندارد. اما پس از بروز با علائم خطرناکی همچون نابینایی و ناشنوایی، مشکلات حافظه و تخریب بافت‌های بدن نمایان می‌شود. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه بیماری‌های مقاربتی کلیک کنید.

تشخیص و درمان بیماری سفلیس

راه تشخیص این بیماری از طریق خون و پیدا کردن باکتری در ضایعات است. بیماری سفلیس در مراحل اولیه به راحتی با دوره کوتاه مدت مصرف آنتی بیوتیک‌هایی مانند تتراسایکلین، داکسی سایکلین و تزریق پنی سیلین از بین می‌رود و درمان می‌شود. در طول دوره درمان فرد باید از برقراری رابطه جنسی بپرهیزید تا دوره تمام شود. 

در صورت عدم درمان، سفلیس سبب بیماری‌های قلبی، منژیت، سکته مغزی، زوال عقل، از دست دادن هماهنگی اعضای بدن، بی حسی، ضایعه مغزی، کوری و حتی مرگ می‌شود. این بیماری بعد از 2 سال واگیردار نخواهد بود. در آزمایش‌های مربوط به سفلیس اغلب به دنبال آنتی بادی‌های ضد باکتری در خون، مایعات بدن یا بافت‌ها می‌گردند.

آزمایش‌های مربوط به سفلیس

آزمایش‌هایی که برای تشخیص سفلیس انجام می‌شود انواع متعددی دارد که به شرح زیر هستند:

1. آزمایش‌های غربالگری سفلیس

تست VDRL: در این آزمایش آنتی بادی فرد بررسی می‌شود که البته صرفا وجودش به معنی بیماری سفلیس نیست. اما در افراد مبتلا به سفلیس نیز دیده می‌شود. به همین دلیل این تست اختصاصیت خوب و قطعی ندارد.

تست RPR: با انجام این آزمایش، آنتی بادی‌هایی که بر علیه باکتری داخل بدن فرد بیمار تولید می‌شوند‌، مورد آزمایش و بررسی قرار می‌گیرند.

2. آزمایش‌های تشخیص سفلیس

تست FTA-ABS: دراین تست آنتی بادی‌های مخصوص سفلیس مورد بررسی قرار می‌گیرند. این تست پس از 3 تا 4 ماه اولیه در صورت ابتلا مثبت می‌شود. یعنی اگر فرد حتی مبتلا هم باشد ، تا 3 الی 4 هفته اول، آزمایش نمی‌تواند آن را تشخیص دهد. این تست بر روی نمونه خونی یا مایع مغزی نخاعی انجام می‌شود.

تست میکروسکوپی: در این تست با میکروسکوپ مخصوص، وجود باکتری عامل سفلیس در مایع مغزی نخاعی، بافت یا مایعات بدن مورد بررسی قرار می‌گیرد. این تست در مراحل اولیه ی بیماری از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

تست TPPA: در صورت مثبت شدن هرکدام از تست‌های بالا، این تست انجام می‌شود که اغلب برای تائید تست‌های قبلی است. تست TPPA آنتی بادی‌های ضد باکتری را روی نمونه خونی نشان می‌دهد.

تست  MHA-TP: این تست هم به عنوان تائید نهایی، زمانی گرفته می‌شود که تست‌های دیگر مثبت شوند.

نکات مربوط به آزمایش سفلیس

-در صورت مشکوک بودن و وجود علائم بیماری سفلیس، فرد باید تا زمان مشخص شدن آزمایش‌ها و دستور پزشک از داشتن رابطه ی جنسی خودداری کند. همچنین شریک جنسی‌اش نیز باید به دستور پزشک، آزمایش‌های مورد نیاز را انجام دهد.

-روش انجام این آزمایش با گرفتن نمونه از محل زخم یا با خون‌گیری از ناحیه‌ی بازو یا گرفتن مایع مغزی نخاعی در موارد خاص است.

-مواد مخدر، واکسن‌ها، اندوکاردیت، بیماری‌های خود ایمن‌، لوپوس، سل، منونوکلئوز، ایدز، لپروسی، مالاریا، هپاتیت، بیماری لایم، آرتریت روماتوئید و گاهی بارداری، می‌توانند جواب مثبت کاذب بوجود بیاورند.

راه‌های پیشگیری از بیماری سفلیس

1-استفاده از کاندوم هنگام رابطه جنسی

2-عدم مصرف مواد مخدر و مشروبات الکلی

3-نداشتن شریک‌های جنسی متعدد

با کمک گرفتن از مشاوره جنسی می‌توانید از بروز این بیماری پیشگیری نمایید و رابطه جنسی سالم و با کیفیتی داشته باشید. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه مشاوره جنسی کلیک کنید.

مشکلات ناشی از بیماری سفلیس

مهم‌ترین مشکلی که این بیماری بوجود می‌آورد، زخم‌های جبران ناپذیری‌اند که بر روی بدن باقی مانده و شاید هیچگاه جای آن‌ها خوب نشود. مشکلات روانی هم از دیگر عوارض این بیماری است. سفلیس می‌تواند باعث افزایش خطر ابتلا به ایدز شود. این خطر، سیستم ایمنی و دفاعی بدن را تضعیف کرده و زخم‌های ناشی از سفلیس را تا دو برابر افزایش می‌دهد. یک بار مبتلا شدن به بیماری سفلیس عدم ابتلای دوباره‌ی آن را تضمین نمی‌کند. حتی پس از درمان موفق سفلیس، احتمال ابتلای مجدد آن وجود خواهد داشت.

سفلیس مادرزادی

سفلیس مادرزادی از طریق مادر به جنین منتقل می‌شود. اگر مادر باردار به طور مداوم آزمایش سفلیس بدهد و بیماری‌اش تشخیص داده شود، می‌توان در همان دوره بارداری آن را درمان کرد. اما اگر تشخیص داده نشود و مادر مورد معالجه قرار نگیرد، نوزاد با همان بیماری که یک عفونت ناراحت کننده و خطرناک است به دنیا می‌آید و با مشکلات شدید مغزی و فیزیکی روبرو می‌شود. سفلیس می‌تواند باعث تولد نوزاد با وزن کم، زایمان زودرس و یا تولد نوزاد مرده شود.

برای دریافت مشاوره در زمینه مسائل جنسی می‌توانید در ساعت از روز برای مشاوره جنسی تلفنی از طریق شماره 02166419012 با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس حاصل نمایید.

سوالات متداول